آیا مقررات می توانست از صدور حکم جنایی سام بنکمن-فرید جلوگیری کند؟

سام بنکمن-فرید، مدیر عامل سابق FTX آرزو داشت رئیس جمهور ایالات متحده شود، اما بی قانونی او در نهایت دامن او را گرفت.

سام بنکمن-فرید، مدیر عامل سابق FTX در ساعات پایانی روز ۲ نوامبر در هر هفت فقره کلاهبرداری و توطئه برای ارتکاب کلاهبرداری مجرم شناخته شد.

هیئت منصفه پس از تقریباً چهار ساعت مشورت در کمتر از ۱۰ دقیقه حکم خود را صادر کرد .

در طول محاکمه طولانی او، افکار مدام به این موضوع برمی گشت: چگونه به اینجا آمدی؟ آیا می شد از همه این آسیب ها جلوگیری کرد؟ برای جلوگیری از FTX بعدی چه کنیم؟

برخی می گویند که مقررات مالی موجود می تواند از فروپاشی FTX جلوگیری کند. بانکمن-فرید با رعایت الزامات قانونی، هرگز نمی توانست وجوه مشتریان را با هم ترکیب و اختلاس کند.

FTX از Alameda Research به عنوان یک “پردازنده پرداخت” استفاده کرد، همانطور که دفاع بانکمن-فرید توضیح داد.

یکی از زیرمجموعه های Alameda، Northern Dimension، از زمان تاسیس صرافی، از مشتریان FTX سپرده دریافت کرده بود. بدون هیچ گونه کنترل شرکتی، شرکت ها سرمایه ها را با هم ترکیب کردند.

ادغام وجوه ممکن است لزوماً شامل قصد کلاهبرداری نباشد، اما به دلیل عدم شفافیت و پاسخگویی همچنان می تواند مشکل ساز باشد. یک وکیل ناظر محاکمه بانکمن-فرید توضیح داد که در حقیقت، این یک “کلمه کثیف” در قانون اوراق بهادار است.

از سوی دیگر، اختلاس معمولاً شامل اقدامات عمدی و متقلبانه است و زمانی اتفاق می‌افتد که فردی که دارای کنترل وجوه است از سرمایه برای منافع شخصی یا مقاصد غیرمجاز استفاده کند.

به گفته دادستان، بانکمن-فرید، میلیاردها دلار را در سرمایه گذاری های مخاطره آمیز، خرید املاک و مستغلات و کمک های مالی سیاسی برای منافع شخصی استفاده کرده است. هیچ یک از این سرمایه ها متعلق به او نبود.

بدون کنترل‌های شرکتی، دفاع او نمی‌توانست ثابت کند که ۸ میلیارد دلار گم‌شده از مشتریان، نتیجه رکود بازار بوده است تا سوء استفاده از وجوه.

بانکمن-فرید جاه طلبی های بالایی داشت. او آرزو داشت رئیس جمهور آمریکا شود. او فکر می کرد که رشد FTX تنها راه برای پوشاندن حفره میلیارد دلاری ترازنامه آن خواهد بود، اما برای FTX خیلی دیر شده بود.

در نهایت، بانکمن-فرید نه به دلیل کلاهبرداری رمزنگاری بلکه به دلیل کلاهبرداری سنتی دستگیر شد.

از نظر تئوری، نرده‌های محافظ نظارتی می‌توانست او را از ترکیب و اختلاس وجوه بازدارد، اما قانون کسی را که معتقد است غیرقابل دستگیری است از انجام اشتباه جلوگیری نمی‌کند.