نقره در صنعت

نقره مصارف صنعتی زیادی دارد و بیش از نیمی از تقاضای سالانه جهان در پنج سال گذشته را به خود اختصاص داده است.

این بدان معناست که رشد اقتصادی می تواند بر قیمت نقره بسیار بیشتر از طلا تأثیر بگذارد. تنها ۱۰ تا ۱۵ درصد تقاضای سالانه طلا در سرتاسر جهان از مصارف صنعتی ناشی می شود و مابقی به سرمایه گذاری در زیورآلات و جواهرات طلا منتهی می شود.

به دلیل اساتحکام، درخشندگی، چکش‌خواری و شکل‌پذیری نقره (می‌توان آن را له کرد یا به شکلی درآورد)، مردم نیز هزاران سال است که از نقره در جواهرات، ظروف غذاخوری و هنرهای زیبا استفاده می‌کنند. کاربردهای صنعتی از رسانایی نقره (بالاترین عنصر برای الکتریسیته و گرما) و همچنین حساسیت آن به نور و کیفیت ضد باکتری استفاده می کنند.

امروزه نقره برای لحیم کاری و آلیاژهای لحیم کاری، باتری ها، دندانپزشکی، پوشش های شیشه، تراشه های LED، پزشکی، راکتورهای هسته ای، عکاسی، انرژی فتوولتائیک (یا خورشیدی)، تراشه های RFID (برای ردیابی بسته ها یا محموله ها در سراسر جهان)، نیمه هادی ها، صفحه نمایش های لمسی، ارزشمند است. تصفیه آب، نگهدارنده چوب و بسیاری از مصارف صنعتی دیگر. گروه صنعتی مستقر در واشنگتن، موسسه نقره، آن را “فلز ضروری” می نامند.

بزرگترین مصرف کنندگان نقره برای کاربردهای صنعتی طی دهه گذشته در کشورهای ایالات متحده آمریکا، کانادا، چین، هند، ژاپن، کره جنوبی، آلمان و روسیه بوده اند. در طول آن زمان تقاضای نقره از صنایع قدیمی کم رنگ شده است و تنها با استفاده های تکنولوژیکی جدید جایگزین شده است.

انواع نقره در جهان

نقره در زیورآلات مانند طلا به هر حالتی در می آید مانند انگشتر، سرویس نقره، گردنبند و … ولی در صنعت در حالات خاص مبادله می گردد.

نقره به صورت شمش نقره ، نقره ساچمه خام در صنعت استفاده می شود، در ادامه به سه کاربرد صنعتی عمده نقره – عکاسی، انرژی خورشیدی و پزشکی – و چگونگی تغییر آنها نگاه می کنیم.

استفاده از نقره عکاسی

عکاسی اولین مورد استفاده نهایی نقره بود و از نیترات نقره برای ایجاد کریستال های هالید حساس به نور استفاده می کرد. این بخش شامل عکاسی مصرف کننده، هنرهای گرافیکی و رادیوگرافی (اشعه ایکس)، هم در پزشکی و هم در بازرسی صنعتی ماشین آلات سنگین است.

تقاضای نقره عکاسی در سال ۱۹۹۹ به اوج خود رسید و ۲۵ درصد از کل تولید را تشکیل می داد. تنها بازار فیلم در ایالات متحده بیش از ۹۳ میلیون اونس نقره در آن سال مصرف کرد که بیش از یک اونس از هر ده فروخته شده در سراسر جهان بود. با این حال، ظرف پنج سال، تقاضای عکاسی به زیر ۲۰ درصد از کل تقاضا کاهش یافت و تا سال ۲۰۱۳ به ۹ درصد کاهش یافت.

رشد عکاسی دیجیتال بیشترین نقش را در این کاهش داشته است. عکاسی ثابت که در اشعه ایکس استفاده می‌شود همچنان مصرف‌کننده بزرگ نقره است، اما کل تقاضای عکاسی نسبت به اوج خود ۷۰ درصد وزن کاهش یافته است.

فروشگاه اینترنتی نقرا یکی تولید کننده، واردکننده و فروشنده نقره خام در خاورمیانه

تقاضای نقره فتوولتائیک (انرژی خورشیدی).

حساسیت نقره به نور کاربرد سریعی در صنعت فتوولتائیک یا انرژی خورشیدی پیدا کرده است. سلول های فتوولتائیک با استفاده از نقره به عنوان جوهر رسانا، نور خورشید را به الکتریسیته تبدیل می کنند.

استفاده از فتوولتائیک برای اولین بار در سال ۲۰۰۰ بر تقاضای نقره تأثیر گذاشت، درست زمانی که استفاده از عکاسی کاهش خود را آغاز کرد و این بخش در آن سال ۱ میلیون اونس مصرف کرد. این حتی یک دهم میزان استفاده شده توسط صنعت الکترونیک نبود، اما تا سال ۲۰۰۸، بخش فتوولتائیک سالانه ۱۹ میلیون اونس مصرف می کرد زیرا یارانه های دولتی باعث رشد صنعت در ایالات متحده، اروپای غربی و به ویژه چین شد.

تقاضای فتوولتائیک برای نقره در این یارانه مالیات دهندگان افزایش یافت و با نرخ سالانه ۵۰ درصد رشد کرد و شروع به پر کردن شکاف به وجود آمده توسط صنعت رو به زوال عکاسی کرد. اما با کاهش یارانه‌ها با ادامه بحران مالی، و با دوبرابر شدن قیمت نقره در سال ۲۰۱۱ به ۵۰ دلار در هر اونس – بالاترین رکورد تاریخ در ژانویه ۱۹۸۰ – تقاضای صنعتی نقره برای سه سال متوالی کاهش یافت.

قیمت های بالاتر به معنای توسعه فناوری برای استفاده از نقره کمتر در تولید همان مقدار انرژی خورشیدی بود. این “صرفه جویی” اکنون مقدار نقره را تا ۸۰ درصد در هر سلول خورشیدی نسبت به یک دهه قبل کاهش داده است. بنابراین علیرغم افزایش کل تولید پنل های خورشیدی، تقاضای فتوولتائیک ایالات متحده برای نقره در سال های اخیر در واقع کاهش یافته است. در اروپا، آن یارانه های دولتی قبلی منجر به تولید بیش از حد عظیمی شد و ظرفیت مازاد در این صنعت باعث شد بسیاری از تولیدکنندگان سلول های خورشیدی ورشکسته شوند، همچنین از رقابت چین آسیب دیده است.

با این حال، طبق آمارو ارقام منتشر شده تقاضای جهانی فتوولتائیک برای نقره با نرخ مرکب سالانه ۱۲ درصد در دهه گذشته افزایش یافته است . چین در حال حاضر با تولید ۶۰ درصد از تولید جهانی، پیشرو در تولید پنل های خورشیدی است. ظرفیت خورشیدی در چین نیز افزایش یافته است و دولت پکن تنها در سال ۲۰۲۳ حدود ۱۰۰ گیگاوات ظرفیت نصب شده جدید را هدف قرار داده است.

استفاده رو به رشد از نقره در پزشکی

در بین تمام عناصر شیمیایی، نقره قوی ترین اثر ضد باکتریایی را با کمترین سمیت برای سلول های حیوانی دارد. زیرا مانند سایر فلزات گرانبها و گران‌تر، توانایی سلول‌های باکتری را برای تشکیل پیوندهای شیمیایی خاص که برای بقای آنها ضروری است، قطع می‌کند. اما سلول‌های انسان و سایر حیوانات دیواره‌های ضخیم‌تری دارند و دست‌نخورده‌تر هستند.

وقتی نقره به آب اضافه می شود، یون های نقره آزاد می کند. این یون‌ها همچنین از رشد بیولوژیکی جلوگیری می‌کنند و دوباره متابولیسم میکروب‌ها را از کار می‌اندازند و عملکرد غشای آن‌ها را مختل می‌کنند. ارزش این اموال قرن هاست که شناخته شده و مورد استفاده قرار می گیرد.

برای مثال، فنیقی‌های باستان دریافتند که می‌توانند آب و سایر مایعات را با ذخیره کردن آنها در بطری‌های با روکش نقره تازه نگه دارند. پیشگامان آمریکایی ۳۰۰۰ سال بعد با گذاشتن دلارهای نقره در بطری های شیر از اسهال خونی، سرماخوردگی و آنفولانزا جلوگیری کردند. بیوسیدهای نقره امروزه در سیستم های آب بیمارستانی، کاتترها، مبلمان و تقریباً هر ابزاری در اتاق عمل یافت می شوند. یونیزاسیون نقره-مس نیز به عنوان یک درمان اولیه برای کنترل طولانی مدت لژیونلا در سیستم های خنک کننده هوا تأیید شده است.

نیترات نقره در اواخر دهه ۱۸۰۰ برای درمان برخی عفونت های چشمی نوزادان تازه متولد شده مورد استفاده قرار گرفت و پزشکان دریافتند که زخم ها با پانسمان های نقره سریع تر بهبود می یابند. این فلز در بخیه‌ها برای زخم‌های جراحی و درمان زخم‌ها استفاده می‌شد – استفاده‌ای که امروزه نیز ادامه دارد و باندهای نقرا ثابت شده که به ویژه در بهبود زخم‌های قربانیان سوختگی مؤثر هستند.

در طول دهه ۱۹۲۰، بیش از ۳ میلیون نسخه در سال در ایالات متحده برای داروهای حاوی نقره نوشته می شد. با توجه به معرفی پنی سیلین در دهه ۱۹۴۰، آنتی بیوتیک ها به درمان استاندارد عفونت های باکتریایی تبدیل شدند و این استفاده از نقره کاهش یافت. اما تحقیقات علمی جدید از آن زمان به گسترش استفاده از نقره در صنعت پزشکی اجازه داده است.

نانوتکنولوژی از نقره به عنوان یک ضد میکروب استفاده می کند و فلز را به ذرات یک میلیاردم متر کاهش می دهد. این نانو نقره به عنوان یک کاتالیزور برای اکسیداسیون عمل می کند و اکسیژن را از هوا یا آب تولید می کند که غشای دیواره سلولی باکتری های تک سلولی را از بین می برد. چون فقط این واکنش را «روشن» می کند، محیط اطراف را آلوده نمی کند.

در مجموع، نقره بسیار بیشتر از استفاده تاریخی آن به عنوان یک فلز پولی یا استفاده مداوم آن در جواهرات و سرمایه گذاری است. استفاده صنعتی و تکنولوژیکی نقره بیش از نیمی از تقاضای سالانه را تشکیل می دهد. این تقاضا نقش مهم و متغیری را در کمک به تعیین جهت بلندمدت قیمت ایفا می کند.