در حالی که مفهوم آدرس‌های مخفی در تئوری پیچیده به نظر می‌رسد، بوترین قبلاً آن را در مقایسه با سایر راه‌حل‌های حفظ حریم خصوصی اتریوم به عنوان یک «رویکرد با فناوری پایین» توصیف کرده بود.
ویتالیک بوترین، یکی از بنیانگذاران اتریوم، راه حل احتمالی را برای آنچه که او به عنوان “بزرگترین چالش باقی مانده” در Ethereum توصیف می کند – حفظ حریم خصوصی به اشتراک گذاشته است.
در یک پست وبلاگ در ۲۰ ژانویه، بوترین نیاز به ارائه راه حلی برای حفظ حریم خصوصی را تایید کرد زیرا به طور پیش فرض، تمام اطلاعاتی که روی یک “بلاک چین عمومی” می رود نیز عمومی است.
او سپس به مفهوم «آدرس‌های مخفی» رسید – که به گفته او می‌تواند به طور بالقوه تراکنش‌های همتا به همتا، انتقال‌های توکن غیرقابل تعویض (NFT) و ثبت‌نام‌های سرویس نام اتریوم (ENS) را ناشناس کند و از کاربران محافظت کند.
راهنمای ناقص آدرس های مخفیانه: https://t.co/21Q18BrD30
— vitalik.eth (@VitalikButerin) 20 ژانویه ۲۰۲۳
در پست وبلاگ، بوترین توضیح داد که چگونه می توان تراکنش های زنجیره ای را بین دو طرف با ناشناس انجام داد.
در مرحله اول، کاربری که به دنبال دریافت دارایی است، یک «کلید خرج کردن» ایجاد کرده و نگه می‌دارد که سپس برای ایجاد یک متا آدرس مخفیانه استفاده می‌شود.
این آدرس – که می‌تواند در ENS ثبت شود – سپس به فرستنده ارسال می‌شود که می‌تواند یک محاسبات رمزنگاری بر روی آدرس متا انجام دهد تا یک آدرس مخفی که متعلق به گیرنده است ایجاد کند.
سپس فرستنده می‌تواند دارایی‌ها را به آدرس مخفی گیرنده منتقل کند، علاوه بر انتشار یک کلید موقت برای تأیید اینکه آدرس مخفیانه متعلق به گیرنده است.
اثر این امر این است که یک آدرس مخفی جدید برای هر تراکنش جدید ایجاد می شود.
نمودار شکل چوبی ویتالیک بوترین از نحوه عملکرد یک سیستم آدرس مخفی
بوترین اشاره کرد که “تبادل کلید Diffie-Hellman” علاوه بر “مکانیسم کور کردن کلید” باید پیاده‌سازی شود تا اطمینان حاصل شود که پیوند بین آدرس مخفیانه و متا آدرس کاربر به صورت عمومی قابل مشاهده نیست.
یکی از بنیانگذاران اتریوم اضافه کرد که ZK-SNARKs – یک فناوری ضد رمزنگاری با ویژگی‌های حفظ حریم خصوصی داخلی – می‌تواند وجوه را برای پرداخت هزینه‌های تراکنش منتقل کند.
با این حال بوترین تاکید کرد که این ممکن است منجر به مشکلات خاص خود شود – حداقل برای کوتاه مدت – و اظهار داشت: “این هزینه گاز زیادی دارد، صدها هزار گاز اضافی فقط برای یک بار انتقال.”
آدرس‌های Stealth مدت‌هاست که به عنوان راه‌حلی برای رسیدگی به مسائل مربوط به حریم خصوصی زنجیره‌ای معرفی شده‌اند که از اوایل سال ۲۰۱۴ روی آنها کار شده است. با این حال راه‌حل‌های بسیار کمی تاکنون به بازار ارائه شده‌اند.
همچنین این اولین بار نیست که بوترین درباره مفهوم آدرس‌های مخفیانه در اتریوم صحبت می‌کند.
در ماه آگوست، او آدرس‌های مخفیانه را «رویکرد کم‌تکنولوژی» برای انتقال ناشناس مالکیت توکن‌های ERC-721 – که به‌عنوان NFT شناخته می‌شود، نامید.
یکی از بنیانگذاران اتریوم توضیح داد که مفهوم آدرس مخفی ارائه شده حریم خصوصی متفاوتی را با آنچه در حال حاضر اداره کنترل دارایی های خارجی ایالات متحده (OFAC) تحت تحریم Tornado Cash قرار داده است، ارائه می دهد:
Tornado Cash می‌تواند نقل و انتقالات دارایی‌های قابل تعویض اصلی مانند ETH یا ERC20های اصلی را مخفی کند.
بوترین به پروژه های Web3 که در حال توسعه راه حل هستند، توصیه هایی ارائه کرد:
آدرس‌های مخفیانه اصلی امروزه می‌توانند به سرعت پیاده‌سازی شوند و می‌توانند تقویت قابل توجهی برای حفظ حریم خصوصی کاربر در اتریوم باشند.
“آنها برای حمایت از آنها به کمی کار روی کیف پول نیاز دارند. با این حال، نظر من این است که کیف پول‌ها باید به‌دلیل دیگر دلایل مرتبط با حریم خصوصی، به سمت یک مدل بومی‌تر چند آدرسی حرکت کنند.”
بوترین پیشنهاد کرد که آدرس‌های مخفی ممکن است «نگرانی‌های قابلیت استفاده طولانی‌مدت» مانند مسائل بازیابی اجتماعی را ایجاد کنند.
با این حال، او مطمئن است که مشکلات می‌توانند به‌درستی به موقع برطرف شوند:
او توضیح داد: «در درازمدت، این مشکلات قابل حل هستند، اما اکوسیستم آدرس پنهان در درازمدت شبیه اکوسیستم‌هایی است که واقعاً به‌شدت به شواهد دانش صفر بستگی دارد.
