به گزارش بلومبرگ با توجه به همه نقص های آن، جاذبه منطقه یورو مقاومت در برابر آن را بسیار سخت می کند.
کرواسی و بلغارستان آخرین کشورهایی بودند که وقتی روز جمعه برای ورود به اتاق موسوم به واحد انتظار برای پیوستن به ارز واحد چراغ سبز دریافت کردند و به این اتحادیه نزدیک شدند. آنها عضو ۲۰ و ۲۱ خواهند بود. رومانی ، یکی دیگر از کشورهای سابق کمونیست، امیدوار است که بیست و دومین عضو باشد.
کمتر از یک ربع قرن از زمان ایجاد آن ، منطقه یورو بارها و بارها توسط ضعف مالی که می توانست به راحتی کل پروژه را خرد کند، رنج می برد.
با این حال، این اپیزودها و اتفاقات همچنین دولت ها را تحریک می کردند تا به بانک مرکزی اروپا اجازه دهند قدرت خود را در جهت تلاش برای همبستگی این اتحادیه تقویت کند. ثابت شده است که داشتن ارزی مشترک می تواند راه گشا باشد اگرچه که با وجود تصویب همه اعضای اتحادیه اروپا دانمارک همچنان مخالف است.
ژیل موک، اقتصاددان ارشد AXA SA گفت:
اینکه بیشتر کشورها بخواهند به اتحادیه اروپا و یورو بپیوندند امری فوق العاده برای این اتحادیه است هرچند ممکن است برای بانک مرکزی کمی دردسر ساز باشد، اما گسترش منطقه یورو باید اعتبار آن را به عنوان ارز برای کل اتحادیه اروپا تقویت کند.
کرواسی و بلغارستان اکنون حداقل دو سال است که بدون اینکه کامل عضو باشند, با ارزهای خود در منطقه یورو هستند.
وقتی عضویت این دو کامل شود, به پشتوانه گسترده اقتصادی بانک مرکزی اروپا، که بارها و بارها برای آرام کردن بحران ها قدم برداشته است، دسترسی کامل خواهند داشت. به محض این که همه گیری ویروس کرونا در اروپا رخ داد، این اتحادیه برنامه جامع و بسیار انعطاف پذیری را به طور خاص برای کاهش هزینه های استقراض دولت در اقتصادهای تحت فشار مانند ایتالیا اعلام کرد.
آنها همچنین دومین ارز ذخیره جهانی را جایگزین یک کونا کرواتی و ارز بلغارستان که هرگز موفق به جلب اعتماد عمومی نشده اند, می کنند . نزدیک به ۸۰٪ پس انداز در کرواسی به یورو است و در رویدادی که سال گذشته برای بزرگداشت ۲۵مین سالگرد کونا انجام شد، بوریس ووجیچ، فرماندار بانک مرکزی گفت که امیدوار است هرگز به سی امین نرسد.
ملت ها اساسا سیاست قوی تر بودن در یک اتحادیه را دنبال می کنند و تصمیم می گیرند در انجام این کار به غرب نگاه کنند، همانطور که سایر ملل اروپای شرقی قبل از آنها این کار را کردند.
اسلوونی اولین بار در سال ۲۰۰۷ به این کشور پیوست. اسلواکی قبل از ورود به سال ۲۰۰۹ با بی ثباتی ارزی روبرو شد. جمهوری های بالتیک استونی، لتونی و لیتوانی، پس از کوچک تر شدن اقتصادی در طول بحران مالی جهانی، از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ به دلیل نگرانی های جغرافیایی مربوط به اینکه آنها نزدیک به روسیه هستند, به این اتحادیه پیوستند.
کرواسی و بلغارستان که جز فقیرترین اعضا اتحادیه اروپا هستند, هر دو به توریسم خارجی وابسته اند. این صنعت گردشگری نیز متاسفانه به خاطر همه گیری ویروس کرونا کم رنگ شده است. آنها قبلا برای دسترسی به یورو به بانک مرکزی اروپا درخواست داده بودند.
Simon Quijano-Evans، اقتصاددان ارشد در Gemcorp Capital LLP در لندن، عنوان کرده:
این مسئله مهمتر از هر چیزی و مهمترین آنها است و بخشی از یک روند سیاسی و به معنای تکامل اقتصاد نیز هست.
همگرایی
هنوز عضویت خطرات خود را دارد. از دست دادن کنترل نرخ ارز به این معنی است که اعضای یورو نمی توانند راه خود را برای رسیدن به بحران, بی ارزش جلوه دهند. درعوض، آنها می توانند به مارپیچی آسیب دیده و در حال سقوط قیمت ها و دستمزدها وارد شوند، همانطور که برای اقتصادهای اروپای جنوبی در بحران بدهی های حاکمیتی منطقه یورو اتفاق افتاد.
علائم کمی وجود دارد مبنی بر اینکه عضویت در منطقه یورو به تنهایی باعث همگرایی در معیارهای زندگی می شود. ایتالیا هنوز بعد از آخرین بحران مالی، سطح بازده اقتصادی را از سال ۲۰۰۷ به دست نیاورده است. این یکی از دلایلی است که اشتیاق به ارز جهانی بسیار کمرنگ است.
لهستان، بزرگترین اقتصاد اتحادیه اروپا در خارج از بلوک، می گوید تا زمانی که استانداردهای زندگی لهستان با معیارهای اروپای غربی برابر نباشد، فکر نمی کند زلات را رها کنند. بانک مرکزی مجارستان معیارهای عضویت قوی تری از جمله بهره وری بالاتر، سیستم مالی پخته تر و تراز نزدیک با چرخه های اقتصادی را می خواهد. نخست وزیر چک، آندره بابیس بارها گفته است که نمی خواهد به کمک وثیقه به ملت های مبارز مانند ایتالیا کمک کند.
گزارش پیشرفت خود بانک مرکزی اروپا که ماه گذشته منتشر شد، نشان داد که بلغارستان و کرواسی هنوز کارهای زیادی را باید انجام دهند تا بتوانند به یورو بپیوندند، خصوصا در مورد تورم و سلامت مالی عمومی. همچنین نگرانی هایی درمورد اینکه آیا بلغارستان به اندازه کافی با فساد و پولشویی مبارزه کرده است یا خیر نیز مطرح شده است.
نخست وزیر بلغارستان، بوکو بوریسف بیان کرده که:
این بحران به ما نشان داد که کسانی که در منطقه یورو هستند برای بهبودی اوضاعشان به میلیارد ها یورو دسترسی خواهند داشت. این ها دولت هایی هستند که نمی خواهند بدهی را با بهره زیاد بپردازند.
منبع: bnnbloomberg
