دو کشور مطرح دنیای اقتصاد یا به قولی دو غول صنعتی دنیا، یعنی چین و آلمان بعد از چندین سال رابطه تجاری خوب اخیرا تبدیل به رقیب اصلی یکدیگر شده اند. بعد از خروج چین از بحران کرونا، همکاری میان این دو کشور در حال فروپاشی است که نگرانی زیادی را در بین کشورهای اروپایی به وجود آورده است.
آلمان این رابطه را با صادرات ماشینآلات خود به چین ایجاد کرد و این اتفاق به اقتصاد آلمان کمک کرد تا پس از بحران مالی به سرعت شرایط خود را بهبود ببخشد. اما رهبران تجاری آلمان میگویند که اگر چین به عنوان یک شریک تجاری، به رقیب تجاری تبدیل شود؛ مدل کاری گذشته دیگر کار نخواهد کرد.
درست است که صادرکنندگان آلمان از بهبود وضعیت تجارت بینالمللی سود میبرند، اما مثل یک دهه گذشته این افزایش به خاطر چین نیست. در ماه جولای، صادرات آلمان نسبت به ماه ژوئن افزایش یافت اما هنوز از ۱۱درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته کمتر بوده است. درحالی که صادرات چین در دو ماه گذشته نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش یافته است.
اقتصاددانان و تجار آلمانی معتقدند این موضوع به دلیل تغییر استراتژی پکن و تشویق تولیدکنندگان چینی برای ساخت ماشینآلات پیشرفتهتری است که بتواند با کالاهای آلمانی که پیشتر بیهمتا بودند، رقابت کنند.
برای بسیاری از صادرکنندگان آلمانی این اتفاق تنها به این معنی نیست که فروش در بازار چین سختتر شده است بلکه به معنای ظهور چینیها به عنوان رقبای جدید در بازار بینالمللی است که شرایط را دشوارتر هم میکند.
هرنکنکت که یک شرکت آلمانی تولیدکننده دستگاه حفاری تونل به شمار میآید که این موضوع را به وضوح درک کرده است. تا سال ۲۰۱۵، محصولات این شرکت به پایه و اساس پروژههای زیرساختی در سراسر آسیا بدل شده بود.
میزان درآمد این شرکت خانوادگی طی سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ با افزایش ۷برابری به حدود ۱.۳میلیارد یورو یا ۱.۵میلیارد دلار رسید که علاوه بر چین منجر به ایجاد هزاران شغل در جنوب غربی آلمان شده بود.
این شرکت اعلام کرده که طی ۴سال گذشته فروش سالانه اش ۵درصد کاهش یافته و شرکتهای بزرگ چینی با توسعه زیرساختهای خود دیگر نیازی به محصولات این شرکت آلمانی ندارند. همچنین یکی از رقبای اصلی در بازار این ماشین آلات که در ایالت اوهایو مستقر است اخیراً با یک گروه صنایع سنگین چین ادغام شدهاست. شرکتهای چینی در بازارهای بینالمللی رقابتیتر هستند و قیمتهای پایینتری ارائه میدهند و اروپا از اینکه چگونه این قدر سریع وارد این بازار شدند شوکه شده است.
امسال میتواند نقطه اوجی در دروابط بین آلمان و چین باشد.
برای تقریباً دو دهه، چین به روباتهای صنعتی آلمانی، تجهیزات کارخانهای و وسایل نقلیه نیاز داشت تا بتواند اولین تولیدکننده کالاهای مصرفی جهان باقی بماند.
اکنون شرکتهای چینی در حال تامین توربینهای بادی در فرانسه، اتوبوسها در نروژ، شبکههای قدرت در لهستان و ماشینآلات صنعتی پیشرفته در سراسر جهان هستند. در پایتخت سوئد، اخیراً یک گروه چینی قراردادی برای حفر سه تونل برای متروی استکهلم منعقد کردهاست.
گفته میشود که چین دیگر یک کشور در حال توسعه نیست، بلکه این کشور یک کشور تولیدکننده سطح بالا است.
به دلیل اقداماتی که دولت چین برای مهار کرونا انجام داده و در آن موفق هم بوده است و با توجه به سیاستهایش در زمینه حمایت از اقتصاد، صادرکنندگان چینی در حال حاضر سهم بیشتری از صادرات جهانی را به خود اختصاص میدهند، در حالی که سایر کشورها هنوز درحال دستوپنجه نرم کردن با ویروس هستند.
براساس آمارها سهم آلمان در تجارت جهانی کالاهای مکانیکی و مهندسی که حدود ۱.۳میلیون آلمانی در آن بخش مشغول به کار هستند، در دهه منتهی به سال ۲۰۱۸ از ۱۹.۲درصد به ۱۶.۱درصد کاهش یافته است درحالی که سهم چین در این بخش و در همین دوره زمانی از ۸.۵درصد به ۱۳.۵درصد افزایش یافته است.
یک گروه مهندسی چینی در ماه دسامبر موفق شد که قراردادی ۵۰میلیون یورویی را برای ساخت ۱۸قطار در متروی دومین شهر بزرگ پرتغال ببندد که این اولین قرارداد ساخت ترن یک گروه چینی در اتحادیه اروپا است.
مدیر یک شرکت آلماانی که موتورهای الکترونیکی میسازد، میگوید سه سال پیش، اتفاقات امروز بر او مسلم شده بود، درست زمانی که متوجه افزایش کیفیت محصولات چینی شد.
تا همین اواخر شرکتهای چینی با محصولاتی قدیمی، از مدافتاده و کوچک در نمایشگاههای تجاری آلمانی حضور مییافتند، اما امروزه دیگر نمیتوانید تفاوت محصولات چینی و آلمانی را به راحتی تشخیص دهید.
میزان صادرات آلمان به چین در سال ۲۰۱۹ با کندترین سرعت خودش از سال ۲۰۱۵ در حال رشد است و با وجود آسیبهایی که کرونا به اقتصاد چین وارد کرده است اما میزان سودی که بازار این کشور پس از بحران مالی ۲۰۰۸ نصیب آلمان کرد، دیگر قابل تصور نیست.
سباستین بائر، مدیر عامل شرکت Bauer Maschinen GmbH، که یک تولید کننده تجهیزات صنعتی در باواریا است، میگوید که شرکتهای صنعتی و مهندسی آلمانی که بیشتر خانوادگی و متکی به منابع بانکی هستند باید با شرکتهای چینی بزرگی که متکی به یک اقتصاد گسترده و وسیع هستند مقابله کنند که کاری مشکل است.
آقای بائر میگوید: ماشینهای صنعتی یک کالای لوکس نیستند و مشتریان به کیفیت و قیمت با هم توجه میکنند.
حتی صنعت الکترونیک آلمان هم محاصره شده است. یک شرکت چینی به نام CATL که امروزه بزرگترین تولیدکننده باتری برای وسایل نقلیه الکترونیکی محسوب میشود، کارخانه باتری در آلمان تاسیس کرده که سه برابر بزرگتر از تسلا است و میتواند نیازهای شرکتهای تولیدکننده ماشین اروپایی را تامین کند.
تحلیلگران تخمین میزنند که این باتریها حدود ۴۰ درصد از هزینه یک خودروی الکتریکی را تشکیل میدهند. دولت آلمان در گزارشی در سال گذشته تخمین زد که تقریباً نیمی از مشاغل صنعت اتومبیل سازی کشور با شایع شدن استفاده از خودروهای برقی نابود میشوند.
تولیدکنندگان آلمانی هنوز هم چین را بزرگترین بازار هدف خود میبینند و از مشکلات پیش آمده کلافه هستند، بسیاری هم از آلمان میخواهند که به تقلید از ترامپ به سیاستهای سختگیرانه نسبت به پکن روی بیاورد.
Jeromin Zettelmeyer یکی از مقامات ارشد وزارت اقتصاد آلمان که در حال حاضر معاون مدیر استراتژی صندوق بینالمللی پول در واشنگتن است، گفت: ” تهاجمی بودن آمریکا مفید است و به آلمان این امکان را میدهد که رویکردی را اتخاذ کند که دو سال پیش تهاجمی بود اما الان معقول بنظر میرسد.
مقامات آلمانی هم اخیرا مواضع دیپلماتیک قاطعانهتری نسبت به چین اتخاد کردند.
نوربرت رام, متحد سیاسی صدراعظم آنگلا مرکل که ریاست کمیته امور خارجه پارلمان را بر عهده دارد، گفته است که چین تنها تا زمانی که آلمان برتری تکنولوژیکی خود را حفظ کند, به آلمان نیاز خواهد داشت و ترس من این است که این روزنه بسته شود زیرا چین هرروز بیشتر از پیش پیشرفت کرده و دستاوردهایش بهتر میشود در حالی که ما در سکون هستیم.
منبع: اقتصاد آنلاین