ارزهای دیجیتالآموزش ارز دیجیتال

گواه اثبات اعتبار (PoA)، راه حلی برای رفع مشکل مقیاس پذیری بلاکچین

چنین محدودیت‌هایی با توجه به توزیع نودهای بیت کوین رخ داده است؛ چراکه تمامی نودها باید در مورد وضعیت فعلی بلاکچین به توافق و اجماع برسند. این بدان معنی است که قبل از اینکه بلاکی از تراکنش‌ها به شبکه اضافه شود، نیاز به احراز و تأیید اکثریت نودهای شبکه دارد. بنابراین علی‌رغم وجود یک سیستم و شبکه غیر متمرکز در بیت کوین، مقیاس‌ پذیری در این ارز دیجیتال با توجه به این موضوع کاهش یافته است.

با در نظر گرفتن تعداد تراکنش‌ها در هر ثانیه می‌توان عملکرد الگوریتم گواه اثبات سهام را به نسبت الگوریتم گواه اثبات کار بهتر دانست.

توجه داشته باشید که تفاوت بین تعداد تراکنش‌ها در هر ثانیه میان شبکه بیت کوین و اتریوم، به میزانی نیست که بتواند مشکل مقیاس پذیری را به طور کامل حل کند.

بر این اساس، الگوریتم اجماع دیگری به نام الگوریتم اثبات اعتبار (PoA) با هدف افزایش مقیاس‌ پذیری و تعداد تراکنش‌های امکان‌پذیر در هر ثانیه، در برخی شبکه‌های بلاکچین روی کار آمد.

گواه اثبات اعتبار (Proof of Authority) چیست؟

الگوریتم گواه اثبات اعتبار (PoA) یک الگوریتم اجماع بر اساس شهرت و اعتبار افراد در شبکه است و یک راه‌حل کاربردی و مؤثر برای شبکۀ بلاکچین (به خصوص در زمینه فراهم نمودن حریم خصوصی) به شمار می‌رود. این الگوریتم به دست Gavin Wood، هم‌بنیان‌گذار و مدیر فنی ارشد سابق پروژۀ اتریوم، در سال ۲۰۱۷ ارائه شد.

در الگوریتم اجماع گواه اثبات اعتبار (PoA) تمرکز بر ارزشی است که هر هویت دارد. این یعنی تأییدکنندگان بلاک به جای نگهداری از کوین‌ها، اعتبار و شهرت خود را در اختیار شبکه قرار می‌دهند. بنابراین امنیت بلاکچین‌هایی که از الگوریتم اثبات گواه اعتبار استفاده می‌کنند، با استفاده از نودهای تأییدکننده تأمین می‌شود. این نودها به صورت دلخواه و به عنوان افراد قابل‌اعتماد انتخاب می‌شوند.

با توجه به اینکه در گواه اثبات اعتبار، از تعداد افراد محدودی به عنوان تأییدکننده استفاده می‌شود، مقیاس پذیری بالایی وجود دارد. بلاک‌ها و تراکنش‌ها در این بلاکچین‌ها به دست افرادی که از قبل مورد تأیید قرار گرفته‌اند، تأیید می‌شود و این افراد به عنوان مدیران این سیستم عمل می‌کنند.

از الگوریتم گواه اثبات سهام می‌توان در شرایط و موارد مختلفی استفاده کرد. این الگوریتم یکی از گزینه‌های مناسب برای استفاده در اپلیکیشن‌ها و برنامه‌های لجیستیکی است. به عنوان مثال، استفاده از این الگوریتم در زنجیرۀ تأمین بسیار مؤثر و کاربردی است.

الگوریتم گواه اثبات اعتبار به شرکت‌ها امکان می‌دهد که ضمن حفظ حریم خصوصی خود بتوانند از مزایای تکنولوژی بلاکچین بهره ببرند. به عنوان مثال پروژۀ Microsoft Azure به شبکه‌های خصوصی امکاناتی را ارائه می‌دهد و نیاز به وجود یک ارز داخلی همچون گس اتریوم در آن مشهود است.

مقایسه الگوریتم گواه اثبات اعتبار و گواه اثبات سهام

برخی افراد الگوریتم گواه اثبات اعتبار را نسخۀ بهبودیافتۀ الگوریتم گواه اثبات سهام می‌دانند و تنها تفاوت این دو را استفاده از هویت افراد به جای استفاده از کوین‌ها می‌دانند. با توجه به ماهیت غیرمتمرکزی که در بسیاری از بلاکچین‌ها وجود دارد، الگوریتم گواه اثبات سهام همیشه نمی‌تواند برای برخی کسب و کارهای خاص مناسب باشد. در مقابل، الگوریتم گواه اثبات اعتبار با توجه به عملکرد بهتر و توان عملیاتی بالاتری که دارد، می‌تواند یک راهکار مناسب برای حفظ حریم خصوصی در بلاکچین‌ها باشد.

شرایط لازم برای الگوریتم گواه اثبات اعتبار

الگوریتم اجماع گواه اثبات اعتبار به شرایطی نیاز دارد که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد. در نظر داشته باشید که این شرایط با توجه به سیستم‌های مختلف ممکن است متفاوت باشد:

هویت‌های معتبر و قابل اعتماد:

افراد کاندیدا شده باید هویت حقیقی خود را تأیید نمایند.

سختی‌های موجود برای اعتبار سنجی:

کاندیداها برای تأیید اعتبار خود باید مبلغ زیادی را سرمایه‌گذاری کنند و سپس اعتبار خود را در شبکه به اشتراک بگذارند (استیکینگ اعتبار). با توجه به این موضوع، خطرات مربوط به انتخاب تأییدکنندگان نامعتبر کاهش می‌یابد و تأییدکننده‌ها را به تعهد بلندمدت تشویق و ترغیب می‌کند.

استانداردهای موجود برای تأیید کاندیداها:

روشی که با استفاده از آن کاندیداها بررسی و تأیید می‌شوند، باید به شکل استاندارد باشد و برای همۀ افراد از روش واحدی استفاده شود.

ماهیت اصلی در مکانیسم اعتبارسنجی، اطمینانی است که در پشت هویت افراد قرار می‌گیرد. این پروسه نه باید به قدری راحت باشد که هر کسی قادر باشد آن را پشت سر بگذارد و نه باید به قدری دشوار باشد که افراد از شرکت در آن سر باز بزنند. این فرآیند باید به گونه‌ای صورت بگیرد که بتواند افراد بد را از افراد خوب جدا نماید.

در نهایت، با توجه به اینکه اعتبار تمامی تأییدکنندگان با یک روش و یک استاندارد احراز و تأیید شده است، می‌توان این سیستم را قابل‌اطمینان و یکپارچه دانست.

محدودیت‌های موجود در الگوریتم اجماع گواه اثبات اعتبار

با درک مفهوم گواه اثبات اعتبار (PoA) درمی‌یابیم که این مکانیسم در حال پیشروی در زمینۀ غیرمتمرکزسازی است. به همین دلیل ممکن است برخی معتقد باشند که تنها کاری که این الگوریتم انجام داده است، رفع مشکل تمرکز در سیستم‌های متمرکز و بهبود آن است. با وجود اینکه این امکان باعث شده است که الگوریتم گواه اثبات اعتبار به یکی از راه‌حل‌های هیجان‌انگیز برای مؤسسات و شرکت‌هایی که نیازهای لجیستیک دارند تبدیل شود، اما در مورد این الگوریتم در دنیای ارزهای دیجیتال تردیدهایی به وجود آمده است. با وجود مزایای بسیاری که در این الگوریتم اجماع وجود دارد، اما وجود مسائلی از قبیل دسترسی راحت به امکاناتی همچون سانسور و لیست‌های سیاه (Black list)، با ماهیت «تغییرناپذیری» در تناقض است.

یکی دیگر از نقدهای وارده به این الگوریتم اجماع این است که هویت تأییدکنندگان برای همگان مشخص است. با توجه به این موضوع، ممکن است زمانی که فردی قصد دارد در سیستمی اختلالی وارد کند، از اطلاعات افراد تأییدکنندۀ اعتبار، سوء‌استفاده نماید. بنابراین این فرد می‌تواند با استفاده از روش‌هایی بر افراد تأییدکننده تأثیر بگذارد و آنها را به تأیید فعالیت‌های نادرست خود در شبکه ترغیب و تشویق کند.

الگوریتم‌های اجماع گواه اثبات کار، گواه اثبات سهام و گواه اثبات اعتبار هر کدام مزایا و معایب مخصوص به خود را دارند. علی‌رغم اینکه تمرکززدایی یکی از مواردی است که در حوزۀ ارزهای دیجیتال بسیار اررزشمند و مهم تلقی می‌شود، اما الگوریتم اجماع اثبات اعتبار این فاکتور را برای دستیابی به توان عملیاتی و مقیاس‌پذیری بالا فدا کرده است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا