هزینه تراکنش در شبکه های مختلف چقدر است؟

قدم اول شناخت شبکه انتقال ارز دیجیتال است. تکنولوژی بلاک چین به عنوان اساس و پایه ارزهای دیجیتال شناخته شده است. برای تکمیل فرآیند نقل و انتقالات باید جزئیات تراکنش ها روی بلاک چین مربوط به رمز ارز ثبت شود. در واقع شبکه انتقال همان فناوری بلاک چین و استانداردهای مربوط به آن می باشد که باید داخل آدرس های مبدا و مقصد به صورت یکسان باشند. نکته مهم دیگر در رابطه با انتقال رمز ارزها از یک کیف پول به کیف پول دیگر، یکسان بودن آدرس های مبدا و مقصد می باشد.

انواع شبکه های انتقال ارز دیجیتال

۵ شبکه بلاک چین پرکاربرد و معروف وجود دارد که عبارتند از: بیت کوین (OMNI)، بایننس اسمارت چین (BEP2 و BEP20)، اتریوم (ERC20)، ترون (TRC20) و پالیگان یا متیک (Polygon).

بلاک چین بیت کوین و شبکه OMNI

شبکه OMNI، شبکه اختصاصی ارز دیجیتال بیت کوین است که امکان ترید ارزهای دیجیتال دیگر را نیز فراهم کرده است. شبکه OMNI بر روی بلاک چین اتریوم قرار دارد و به این بلاک چین ویژگی های جدیدی را اضافه می کند.

بلاک چین اتریوم و شبکه ERC20

Ethereum Request for Comment که به صورت مخفف با ERC20 نمایش داده می شود، نوعی قرارداد است که اجازه فعالیت به توکن های دیگر را بر روی بلاک چین اتریوم می دهد. افزایش ترافیک در شبکه بلاک چین به دلیل محبوبیت آن، باعث شده که هزینه کارمزدها افزایش یابد.

بلاک چین بایننس اسمارت چین و شبکه های BEP2 و BEP20

بلاک چین بایننس اسمارت چین، بلاک چین اختصاصی صرافی بایننس می باشد که امکان واریز و برداشت با استانداردهای فنی متفاوت را برای کاربران خود فراهم کرده است. به این معنی که می توان یک توکن ERC20 به حساب بایننس خود واریز و توکن BEP2 برداشت کرد. بلاک چین بایننس اسمارت چین دارای دو شبکه ی BEP2 و BEP20 می باشد که با یکدیگر تفاوت دارند. اصلی ترین تفاوت این دو شبکه، مربوط به کیف پول های آنها می باشد. در شبکه BEP2، آدرس ها با bnb و در شبکه BEP20 با OX شروع می شود.

بلاک چین ترون و شبکه TRC20

توسعه دهندگان مختلف می توانند توکن های مربوط به پروژه های خود را با استفاده از قراردادهای هوشمند بر روی این شبکه ایجاد کنند. تمام توکن های ایجاد شده در شبکه ترون باید از استاندارد های TRC20 پیروی کنند.

بلاک چین شبکه پالیگان یا متیک (Polygon)

شبکه پالیگان هزینه های تراکنش ها را از طریق ارائه راهکار های لایه دوم برای اتریوم، کاهش داده است.

انواع کارمزد

در حوزه ارزهای دیجیتال، کارمزدهای متفاوتی وجود دارد که شامل کارمزد صرافی ها، کارمزد شبکه انتقال و کارمزد کیف پول می باشد.

۱- کارمزد صرافی ها

کارمزد صرافی ها همان کمیسیونی است که صرافی ها بابت انجام معاملات خرید یا فروش از کاربران دریافت می کنند. برخی صرافی ها از کاربران کارمزد ثابتی دریافت می کنند، اما برخی دیگر، کارمزدهای متغیری بابت انجام معاملات در نظر گرفته اند.

۲- کارمزد شبکه انتقال

کارمزد شبکه انتقال برای پوشش دادن هزینه های استخراج در بلاک چین از کاربران دریافت می شود و در اختیار ماینرها قرار می گیرد. این کارمزد با هدف تضمین امنیت و انجام تراکنش ها به شکل بی وقفه پرداخت می شوند.

۳- کارمزد کیف پول

کاربران این کارمزد را به کیف پولی که از آن استفاده می کنند، پرداخت می کنند. از این نوع هزینه برای مدیریت و توسعه تراکنش ها و افزایش سطح امنیت دارایی ها استفاده می شود.

مقایسه هزینه تراکنش ها در شبکه های مختلف

هزینه تراکنش ها در شبکه انتقال اتریوم (ERC20)

هزینه تراکنش ها در شبکه انتقال اتریوم بر اساس اندازه تراکنش و میزان تقاضای کاربرها برای فضای بلوک متغیر می باشد. کاربران برای انجام تراکنش ها در شبکه اتریوم، باید مقداری ETH داشته باشند. افزایش محبوبیت و تعداد کاربران این شبکه و همچنین توسعه اکثر برنامه های غیر متمرکز روی این شبکه، میزان هزینه تراکنش ها در این شبکه را افزایش داده و گاهی به چند ۱۰۰ دلار نیز می رسد. معمولا همزمان با شلوغ شدن شبکه اتریوم، کارمزد اتریوم افزایش می یابد. به روزرسانی های اتریوم مانند هارد فورک لندن و طرح بهبود EIP-1559 نه تنها این کارمزدها را کاهش نداد بلکه باعث افزایش هزینه های این شبکه شده اند. یکی از بزرگ ترین جهش کارمزدهای اتریوم، جهش ۲۰۰ درصدی آن بوده است. در حال حاضر متوسط کارمزدها در شبکه اتریوم بیش از ۳۰ دلار می باشد.

هزینه تراکنش ها در شبکه بایننس اسمارت چین (BEP2 و BEP20)

برجسته‌ترین رقیب شبکه اتریوم، شبکه بایننس اسمارت چین است که متعلق به بزرگ‌ترین صرافی ارز دیجیتال جهان می باشد. تراکنش ها در شبکه بایننس اسمارت چین بسیار سریع تر و با کارمزد کمتر نسبت به شبکه اتریوم صورت می گیرد. طبق داده های موجود، تراکنش های کاربران در شبکه بایننس اسمارت چین در ۳ ثانیه و با کارمزد ۰.۰۵% صورت می گیرد. البته امکانات ارائه‌ شده در بستر BSC با امکانات شبکه اتریوم شباهت های زیادی دارد. کاربران برای انتقال ارزها بر روی شبکه های (BEP2 و BEP20) باید ارز دیجیتال بایننس اسمارت چین را در کیف پول خود داشته باشند. بنابراین کاربران برای پرداخت کارمزدها در (BEP2 و BEP20) باید BNB داشته باشند.

هزینه تراکنش ها در شبکه پالیگان (Polygon)

شبکه پالیگان (Polygon) به عنوان یک پلتفرم لایه دو برای اتریوم توانسته میزان مقیاس پذیری این شبکه را افزایش دهد. با استفاده از پالیگان، تمام هزینه های اتریوم اعم از هزینه های مربوط به انتقال ارز و یا قراردادهای هوشمند، خارج از زنجیره اصلی اتریوم صورت می گیرد. در زمان استفاده از شبکه پالیگان، نیازی نیست که همه تراکنش ها بر روی زنجیره اصلی اتریوم ثبت شود. بنابراین سرعت انجام تراکنش ها افزایش می یابد و همچنین کارمزد آنها کاهش می یابد. به عبارت دیگر پالیگان سبب کاهش هزینه های سرسام آور اتریوم شده است. کاربران برای پرداخت کارمزد تراکنش ها در شبکه پالیگان باید از توکن متیک ( MATIC) ارز بومی شبکه پالیگان می باشد، استفاده کنند.

هزینه تراکنش شبکه ترون (TRC20)

شبکه TRC20 یک شبکه انتقال توکن بر روی بلاک چین رمز ارز ترون می باشد. این شبکه یک توکن اختصاصی به نام «TRX» دارد. نکته بسیار مهم در شبکه ترون این است که تمام هزینه های انتقال در این شبکه به صورت رایگان می باشند. سرعت انجام تراکنش ها در این شبکه نیز بسیار زیاد است. البته اکثر کیف پول های ترون بابت انتقال رمز ارز ترون از کاربران هزینه دریافت می کنند، زیرا شبکه ترون برای هزینه های نگهداری و توسعه، افزایش سرعت انتقال و قطعی شدن انتقال ها به هزینه هایی نیاز دارد. شبکه ترون این هزینه ها را در قالب کارمزد شبکه یا انتقال، از کاربران خود دریافت می کند. تعداد تراکنش های شبکه ترون ۲۱۰۰ تراکنش در هر ثانیه می باشد در حالی که در شبکه اتریوم تنها ۲۵ تراکنش و در شبکه بیت کوین کمتر از ۵ تراکنش در ثانیه می باشد. بدون در نظر گرفتن سرعت تراکنش و میزان قطعی بودن آن می توان گفت هزینه انتقال ترون صفر است.

میانگین هزینه انتقال ترون در سال ۲۰۲۰ طبق گزارش وب سایت FOOL، معادل ۰.۰۰۰۹ دلار بوده است. همچنین بسیاری از صرافی ها و کیف پول های ترون، برای برداشت ترون، هیچ کارمزدی را از کاربران دریافت نمی کنند. برخی از کیف پول ها نیزهزینه ای بین ۰.۱ تا ۱.۲ واحد ترون به عنوان کارمزد انتقال از کاربران دریافت می کنند.

هزینه تراکنش شبکه بیت کوین (OMNI)

کاربران شبکه بیت کوین می توانند به صورت دستی کارمزد تراکنش ها تنظیم کنند. در این شبکه امکان ارسال بیت کوین با کارمزد نزدیک صفر برای کاربران وجود دارد، اما به احتمال زیاد این تراکنش ها توسط استخراج کنندگان نادیده گرفته می شوند و مورد تایید قرار نمی گیرند. کارمزدهای بیت کوین به اندازه تراکنش (بایت) بستگی دارد نه به مبلغ ارسال شده. به طور مثال اگر اندازه تراکنش یک کاربری ۴۰۰ بایت باشد و متوسط کارمزد تراکنش ۸۰ ساتوشی در هر بایت باشد، کاربر باید ۳۲۰۰۰ ساتوشی جهت تایید تراکنش خود بپردازد. زمانی که ترافیک در شبکه بیت کوین افزایش می یابد و برای ارسال بیت کوین میزان تقاضا افزایش یابد، کارمزد تراکنش مورد نیاز جهت تایید سریع نیز افزایش می یابد. ماینرها اولویت بندی تراکنش ها را بر اساس میزان کارمزد آنها انجام می دهند. بنابراین تراکنش هایی که کارمزد پایین تری دارند، از اولویت کمتری برای تایید شدن برخوردارند.